1 thought on “Գրաբարաբանությունները Ս․ Խանզադյանի «Թագուհին հայոց» վեպում

  1. «Ով մեծ և­ ա­րի ա­րա­րիչ երկ­րի և­ երկն­քի, ող­ջույն: Ող­ջույն հա­սեալ և շե­նութ­յուն դի­ցու­հուդ օգ­նա­կա­նու­թեամբ լիութ­յուն և պա­րար­տութ­յուն այր­վոյն Մա­ժան-Ա­րա­մազ­դի»

Comments are closed.

Translate »